ΤΣΙΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Άλλος ένας λάτρης του αυτοκινήτου και της ταχύτητας της παλιάς εποχής είναι ο Βασίλης Τσιτσογιαννόπουλος. Με καταγωγή από την Θεσσαλονίκη, μόνιμος κάτοικος της πόλης του Πολυγύρου τον τελευταίο καιρό…
Από πολύ μικρός του άρεσε να παρακολουθεί αγώνες αυτοκινήτου και όχι μόνο. Κάποιες φορές που πήγαινε για δοκιμαστικά ο αείμνηστος Γιώργος Ραπτόπουλος, πήγαινε και αυτός μαζί του, με το DKW.
Άλλωστε ο Γιώργος Ραπτόπουλος και ο Χρήστος Αραμπατζής (αναβάτης moto cross και οδηγός αγώνων αυτοκινήτου) ήταν οι άνθρωποι που ενέπνευσαν τον Βασίλη να ξεκινήσει να συμμετάσχει και αυτός σε αγώνες ράλλυ…
8 – 9 Σεπτεμβρίου 1973 | 7ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.
Ο πρώτος αγώνας που έτρεξε ο Βασίλης ήταν το 7ο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1973. Συνοδηγός του Αχιλλέα Καλεύρα σε μια Lancia Fulvia HF. Ο αγώνας ήταν ασφάλτινος με οκτώ ειδικές διαδρομές. Δυστυχώς όμως στην 2η κιόλας ειδική διαδρομή, «Όσσα 1», εγκατέλειψαν από πρόβλημα στην αντλία βενζίνης της Ιταλίδας.
Να σημειώσουμε ότι στον συγκεκριμένο αγώνα τερμάτισε μόνο ένα (!) αγωνιστικό αυτοκίνητο, ένα Opel Kadett Rallye, με πλήρωμα τους Ζαφρανάς Σωτήρης – Μακρής Ιωάννης.
Και έρχεται ο καιρός που το όνειρο γίνεται πραγματικότητα…
Τα επόμενα χρόνια θα τρέξει συνοδηγός με τους δυο ανθρώπους που ήταν η αιτία που ασχολήθηκε με τους αγώνες αυτοκινήτου.
Το 1978 θα τρέξει συνοδηγός του Χρήστου Αραμπατζή, με ένα Autobianchi A 112 Abarth, που είχε τότε ο Χρήστος. Και αρκετά χρόνια αργότερα με τον Γιώργο Ραπτόπουλο…
22 Νοεμβρίου 2014 | 1ο Σπριντ Βετεράνων Α.Ο.Θ.
Το 2014 θα τρέξει συνοδηγός και με τον Γιώργο Ραπτόπουλο στο 1ο Ράλλυ Σπριντ Βετεράνων που διοργάνωσε ο Α.Ο.Θ., με ένα VW Golf II Gti 16V.
Ο αγώνας είχε μια μόνο χωμάτινη ειδική διαδρομή, λίγο έξω από την Θεσσαλονίκη, την «Φράγμα Θέρμης – Κισσός» των 9.90 χλμ. Με χρόνο 8’.27’’.8 θα πάρουν την 8η θέση γενικής κατάταξης.
Εκτός όμως από το κάθισμα του συνοδηγού κάθισε και σε αυτό του οδηγού. Την διετία 1981 – 1982, συμμετείχε σε αγώνες auto cross, με Autobianchi A 112.
Μάλιστα στον πρώτο αγώνα το 1981 στην πίστα της Μίκρας στην Θεσσαλονίκη πήρε και το κύπελλο του νέου οδηγού…
Βέβαια αυτό που δεν θα ξεχάσει ποτέ είναι το Ράλλυ Σπριντ Βετεράνων που έτρεξε με τον Ραπτόπουλο και το VW Golf και αυτό που θα ήθελε αντίστοιχα να ξεχάσει είναι η εγκατάλειψη στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1978 με τον Αραμπατζή και το Autobianchi A 112, πριν την τελευταία ειδική διαδρομή «Κέδρινος Λόφος», από χαλασμένο κολάρο βενζίνης.
Ο Βασίλης Τσιτσογιαννόπουλος εκτός από τη θέση του αγωνιζόμενου, είχε και άλλες δραστηριότητες. Ήταν από τους πρώτους που είχαν άδεια κριτή – χρονομέτρη για αγώνες αυτοκινήτου. Ήταν γραμματέας του Μ.Ο.Β.Ε. και έφορος ποδηλασίας στο ποδηλατικό τμήμα (ο Μ.Ο.Β.Ε. εκτός από τη μοτοσυκλέτα είχε και το ποδήλατο στην αρμοδιότητα του) από τα πρώτα χρόνια (1973), όταν ακόμη τα γραφεία του Μ.Ο.Β.Ε. ήταν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, Καρόλου Ντιλ και Μητροπόλεως.
Και πρέπει να πούμε ότι το ποδηλατικό τμήμα συμμετείχε σε πολλούς αγώνες με προπονητή τον Βασίλη, όπως στον ποδηλατικό γύρο Ελλάδος το 1974. Όπως επίσης αυτό που πρέπει να αναφέρουμε είναι ότι τις παρελάσεις, 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου τα προηγούμενα χρόνια μεταπολεμικά, τις άνοιγε μια μοτοσυκλέτα με καλάθι, με την σημαία του Μ.Ο.Β.Ε. και αυτό γιατί τον καιρό του πολέμου εκτελούσαν χρέη ταχυδρόμου.
Και βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει ο Βασίλης από το «Βοζίκη», το στέκι των αγωνιζόμενων της εποχής εκείνης. Δίπλα από το σημερινό «Ναταλί» μέσα στο στενό, που τόσα έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό γι’ αυτό το στέκι. Τι ότι έκλειναν τον κεντρικό δρόμο και έβαζαν ψησταριά και έψηναν, τι ότι έκαναν «κόντρες» από εκεί μπροστά στο «Ναταλί», στον σημερινό παραλιακό δρόμο της Θεσσαλονίκης, ο οποίος έφθανε τότε μέχρι τα κοτόπουλα Ιωαννίνων, λίγο πριν την Μπότσαρη. Και άλλα πολλά που δεν είναι όμως της παρούσης…
Επαγγελματικά διατηρούσε αντιπροσωπεία της Land Rover και μαγαζί με είδη 4×4, την περίοδο 1989 – 1995, στην περιοχή της Κηφισιάς. Ήταν μάλιστα ο πρώτος διδάξας επάνω στο 4x4.
Επίσης, το 1989 διετέλεσε και Πρόεδρος του Σωματείου Εμπόρων Αυτοκινήτων Β. Ελλάδος.
Ο Βασίλης ήταν ένα πολύπλευρο ταλέντο και άφησε το στίγμα του στο μηχανοκίνητο χώρο της Β. Ελλάδος. Τώρα συνταξιούχος πια αναπολεί με ευχαρίστηση τις παλιές εκείνες μέρες, με τον καλύτερο τρόπο: Ανάβει κάρβουνα στην ψησταριά, με το τσίπουρο να έχει την πρώτη θέση στο τραπέζι…
Υ.Γ.: Με την ευκαιρία αυτή, να τον ευχαριστήσουμε για την φιλοξενία του εκείνο το Κυριακάτικο μεσημέρι με τα πολύ νόστιμα εδέσματα και το τσίπουρο φυσικά…
