Βλέπω και ακούω πολλά όπως και εσύ σύντροφε αναγνώστη…
Ακούμε τις ίδιες ειδήσεις που μεταξύ άλλων μας ωθούν στην απόλυτα εξηλεκτρισμένη εποχή, χωρίς πάθος, ρομαντισμό και αν μη τι άλλο, χωρίς ιδιαίτερες στιγμές. Πριν όμως με κατηγορήσεις, να σου πω συνοδοιπόρε ότι δεν είμαι κατά της ηλεκτροκίνησης -καθώς εκεί είναι το μέλλον- αλλά πιστεύω ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να «γίνουμε Ευρώπη», όσο και αν ο Κούλης της καρδιάς μας πιστεύει ότι είμαστε ήδη σαν και δαύτους…
Τον ακούς σε ομιλίες-δηλώσεις και σκέφτεσαι «Ή εγώ ζω σε άλλη χώρα ή αυτός πιστεύει όντως ότι κυβερνάει τη Νέα Ελβετία ή τη Νέα Αυστρία!» Κοιτάς γύρω σου και τουλάχιστον εφησυχάζεις ότι δε χρειάζεσαι ψυχίατρο, μιας και βλέπεις αυτοκίνητα 20ετίας, που με το ζόρι κινούνται, αφού οι ιδιοκτήτες τους τα έχουν αφήσει στη μοίρα τους. Όχι πως δε θέλουν να τα έχουν «πένα», αλλά αδυνατούν! Ναι υπάρχουν και αυτοί κύριε Κούλη στην Ελλάδα του 2022. Άλλωστε, ποιος δε θέλει ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή ακόμα και αυτό που έχει κάποια χρόνια να είναι «τσίλικο»; Μάλλον κανείς ή τουλάχιστον κανείς νοήμων άνθρωπος…
Και ‘σύ μιλάς για ηλεκτροκίνηση τη στιγμή που το φθηνότερο ηλεκτρικό μοντέλο φλερτάρει με το 20άρικο και δεν μπορεί να καλύψει πλήρως τις μεταφορικές ανάγκες μιας οικογένειας, παρά μόνο κάποιες αστικές μετακινήσεις. Και μη μου πεις ότι «Ε! ας μην πηγαίνει όλη η οικογένεια μαζί» στη λογική του «Η φθηνότερη ενέργεια είναι αυτή που δεν καταναλώνεται ποτέ» γιατί θα πρέπει πάλι να μπω στη διαδικασία να σκέφτομαι αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω…
Βέβαια, για να μη τα βλέπουμε όλα μαύρα, βλέπεις γύρω σου και αρκετά σύγχρονα και καινούργια αυτοκίνητα και χαίρεσαι, ενώ λες ότι έστω και με αργούς ρυθμούς εξελισσόμαστε… Ας μην ξεχνάμε ότι προ 5ετίας τέτοια βλέπαμε σε πλειοψηφία μόνο με ξένα νούμερα και ελάχιστα με ελληνικά, ειδικότερα σε τουριστικές περιοχές όπως στη Χαλκιδική ή στη συμπρωτεύουσα όπου και εδρεύουμε. Στη Χαλκιδική μάλιστα βλέπαμε και «δύσκολες εκδόσεις» των πολλών χιλιάδων ευρώ από «τίμιους» Βαλκάνιους που ίσως δύσκολα θα μπορούσες να δεις από Έλληνες…
Τελευταία, μεταξύ αυτών έκαναν την εμφάνιση τους και κάποια ηλεκτρικά, επίσης πολλών καρατίων (βλ. Tesla), όπως φυσικά ήταν αναμενόμενο. Αυτό σε κάνει να απορείς για δύο λόγους. Πρώτος εξ αυτών: Πώς δι@ολο έφτασε αυτός από τη χώρα του μέχρι εδώ και πόσες στάσεις και πού έκανε για να μπορέσει να έχει ρεύμα μέχρι εδώ; Και εν συνεχεία: Εδώ πού το φορτίζει, ώστε να μπορεί να κάνει άνετα τις διακοπές του;
Στο πρώτο ερώτημα σκέφτεσαι ότι μάλλον κατά τη διαδρομή του μέχρι εδώ «έτυχε» σε χώρες με υποδομές και με καλό σχεδιασμό τα κατάφερε! Στο δεύτερο όμως ακόμα απορείς…
Σε μια Χαλκιδική λοιπόν που ακόμα σε πολλές περιοχές η ευωδία των βόθρων καταπλακώνει τον φυσικό πλούτο και το ίντερνετ ρίχνει το τηλέφωνο για κάποια KBPS (θέλουμε και τουρισμό τρομάρα μας!), υπάρχουν «αισιόδοξοι» που αναζητούν υποδομές για να φορτίσουν το αυτοκίνητό τους, ώστε να μπορέσουν να κάνουν τις διακοπές τους. Ανάμεσά τους και εγώ, που αυτές τις μέρες οδηγώ ένα Q3 Plug-in (ευτυχώς έχει και τη βενζινούλα) και επέλεξα το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής για τη δοκιμή του (την οποία θα αναλύσουμε τις αμέσως επόμενες μέρες), ώστε πριν πλακώσουν τα σανδάλια με τις λευκές κάλτσες να μπορέσουμε να κάνουμε και καμιά εικόνα της προκοπής…
Στο πρώτο πόδι λοιπόν, η λέξη υποδομές -για φόρτιση αυτοκινήτου- είναι άγνωστη! Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι ιδιώτες (3-4 υπερλούξ ξενοδοχεία και κάνα-δυο Beach Bar) που σέβονται ιδιαίτερα τον πελάτη τους με την Taycan! Για τους πιο λάιτ είναι δύσκολα τα έργα, όπως και για μας…
Θέλοντας λοιπόν να κάνουμε πλήρη και σωστή αξιοποίηση των δυνατοτήτων του λευκού Q3 PHEV αρχίσαμε να ψαχνόμαστε καθώς η μπαταρία σε συνδυασμό με τη βενζίνη εξαντλήθηκε κατά την κάθοδό μας από Θεσσαλονίκη. Το μυαλό στροφάρει στις 12.000 rpm για το πού θα βρούμε κοντά μας πρίζα (ευτυχώς υπάρχει και η βενζίνη) και σε πρώτο χρόνο πηγαίνει στο LIDL της Κασσανδρείας, που ήταν και το πρώτο που θυμήθηκα να έχει φορτιστή και απέχει μόλις καμιά δεκαριά χιλιόμετρα από το σημείο μας.
Στο πήγαινε σκέφτεσαι: «Θα δουλεύει όμως ο φορτιστής;» Ναι αρκετοί από δαύτους δε δουλεύουν! «Θα έχει άδεια θέση ή θα φορτίζει ο Βαλκάνιος το Tesla του την ώρα που φορτώνει τυρόπιτες για την παραλία;» «Και αν τελικά δουλεύει και έχει θέση και για το «δικό» μας Audi πόσο μπορεί να κοστίζει η φόρτιση και πόση ώρα θα φάμε εκεί;»
Ερωτήματα που σίγουρα σε απασχολούν ότι κινείσαι ηλεκτρικά, αλλά δημιουργούν και ένα σασπένς…
Στη δική μας περίπτωση, τα πράγματα εξελίχθηκαν ομαλά και όλα δούλεψαν υπέρ μας. Πιο συγκεκριμένα, την ώρα που φτάσαμε δεν είχε κανέναν άλλον εξηλεκτρισμένο «συνάδελφο» να φορτίζει και ο φορτιστής δούλευε άψογα. Μάλιστα είναι ταχύτατος στη διαδικασία εκκίνησης της φόρτισης, με οθόνη αφής, επιλογή γλώσσας (σημαντικό για τουριστική περιοχή) και τρεις διαφορετικές πρίζες για φόρτιση (AC, CCS & CHAdeMO), με τις δύο να είναι με συνεχές και την τρίτη με εναλλασσόμενο ρεύμα. Είναι 50άρης (είπαμε είναι από τους πρώτους που τοποθετήθηκαν στη Χαλκιδική) στα δύο DC και μέχρι 43 στο AC, όπου και συνδέσαμε το λευκό Q3.
Το αφήσαμε συνδεμένο για ακριβώς μία ώρα (πόσες φορές να γυρίσεις τους διαδρόμους ενός σούπερ μάρκετ;), «πήρε» 3,184 kWh που μεταφράστηκαν σε 20 χιλιόμετρα ηλεκτρικής αυτονομίας και το καλύτερο νέο ήρθε από την ευγενέστατη κοπέλα στο ταμείο κατά την ερώτηση μας: «Έξω έχουμε ένα αυτοκίνητο που φορτίζει, πως μπορούμε να πληρώσουμε καθώς φεύγουμε;» να απαντάει: «Πουθενά κύριε, η φόρτιση είναι δωρεάν. Απλά βγάζετε την πρίζα και φεύγετε!» Ω ρε μπράβο τους Γερμανούς…
Ναι, στα Lidl της Κασσανδρείας μπορεί κάθε ιδιοκτήτης ηλεκτρικού αυτοκινήτου να φορτίσει δωρεάν! Τώρα αν βέβαια του πέφτει μακριά αυτός ο φορτιστής ή κάποιος άλλος από τους 5-6 συνολικά (τι; θέλετε κι άλλους;) που έχει όλη η Κασσάνδρα (εν έτει 2022), θα πρέπει να βρει άλλη λύση (υπάρχουν και τα ΚΤΕΛ). Όπως κι εγώ θα πρέπει να βρω άλλη λύση για το Ίντερνετ, ώστε να μπορεί να μιλάει και η κυρά ταυτόχρονα στο τηλέφωνο…
