Όλα ξεκίνησαν το 1970, όταν ο Θωμάς Πάζης, ξεκίνησε με έναν φίλο του από την Αυστρία και συγκεκριμένα στην πόλη του Graz να κατασκευάσουν ένα αυτοκίνητο!
Πήραν λοιπόν το πάτωμα από ένα Steyr Puch και εκεί επάνω, «έκτισαν» ένα διθέσιο σπορ αυτοκίνητο. Πέρασε από το ΚΤΕΟ της Αυστρίας, έβγαλε πινακίδες και κυκλοφόρησε κανονικά…
Τόσο πολύ μεράκι και αγάπη είχε για το αυτοκίνητο. Φίλος των αγώνων και της ταχύτητας και το 1971 τον βρίσκει να παρακολουθεί τον αγώνα Formula 1 στο Μονακό, με τον φίλο του Διονύση Αρβανιτάκη (συνοδηγός του Γιώργου Μοσχού), ενώ από το 1972 και μετά πηγαίνει θεατής στο Ράλλυ Ακρόπολις σχεδόν κάθε χρόνο!
Το 1976 μάλιστα συμμετέχει στην οργάνωση του αγώνα και κάνει τραπεζάκι στην ειδική διαδρομή Σέλι, με τους δυο επιστήθιους φίλους του, τον Γιάννη Παμπούκη (AutoMoto) και τον Γιάννη Ζιρζίρη.
Και τότε είναι -το 1976- που ξεκινάει το αγωνιστικό ταξίδι του Θωμά Πάζη σαν συνοδηγός του Δημήτρη Μανωλόπουλου με ένα A112 Autobianchi, στο Ράλλυ Θερμαϊκού.
H συνεργασία τους συνεχίζεται και το 1978, ενώ στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. της χρονιάς εκείνης θα τρέξει συνοδηγός του Ιωάννη Ακτσαλή με ένα Fiat 131 Mirafiori και το 1980 συμμετέχει σε όλο το Κύπελλο Β. Ελλάδος με τον Αιμίλιο Γαγανέλη με BMW 320.
To 1981 με τον Πέτρο Χατζηνικολάου με VW Golf GTi μια συμμετοχή της Sarris Amortiser Team και το 1987 θα τρέξει στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. με τον Αιμίλιο Γαγανέλη πάλι, αλλά με Lada 1300 συμμετοχή της Motul Racing Team.
Τελευταίος αγώνας του Θωμά Πάζη σαν συνοδηγός είναι το Ράλλυ Μακεδονίας το 1988 με τον Νίκο Κουρόγλου με ένα Renault 5 Alpine.
Καλύτερα αποτελέσματα από την θέση του συνοδηγού ήταν η 1η θέση κλάσης Ε15 στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1988, η 2η θέση κλάσης 2/2 στο Ράλλυ Θερμαϊκού το 1978, η 5η θέση κλάσης 2/5 πάλι σε Ράλλυ Θερμαϊκού (αλλά το 1980) και μια 6η θέση κλάσης 2/5 στο Ράλλυ Μακεδονίας της χρονιάς εκείνης. Σαν συνοδηγός συμμετείχε και σε ένα Ράλλυ Χαλκιδικής το 1980 αλλά είχε την ατυχία να εγκαταλείψει.
Βέβαια ο Θωμάς Πάζης δεν θα μπορούσε να μην δοκιμάσει και το κάθισμα του οδηγού…
Έτσι, το 1977 συμμετέχει για πρώτη φορά σαν οδηγός σε ένα auto cross στην πίστα στην Ν. Κρήνη Θεσσαλονίκης, με Alfa Romeo Veloce, στο οποίο μάλιστα κερδίζει και το κύπελλο Νέου Οδηγού!
Σχεδόν 11 χρόνια μετά θα τρέξει τον πρώτο του αγώνα Ράλλυ. To Ράλλυ Σπριντ Κιλκίς, με συνοδηγό τον Ιωάννη Μισιρλόγλου και αυτοκίνητο ένα Toyota Starlet EP71.
Μαζί θα τρέξουν όλη την χρονιά, μόνο στο Ράλλυ Δωδώνης θα πάει με τον Βαγγέλη Τσιτσιμπίκο.
Καλύτερα αποτελέσματα, η 1η θέση γενικής κατηγορίας στο Σπριντ Κιλκίς, η 7η θέση γενικής κατάταξης / 2η θέση κλάσης Α6 και 3η θέση Group A στο Ράλλυ Θερμαϊκού και η 5η θέση κλάσης Α6 στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ.
Την επόμενη χρονιά το 1990 συνεχίζει να συμμετέχει με το Toyota Starlet EP71, αλλά με συνοδηγό τον Θεόδωρο Μπάλα, έχοντας μια 2η θέση κλάσης Α7 στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. και μια 3η θέση κλάσης Α7 στο Ράλλυ Θερμαϊκού.
Το 1991 αφήνει το Toyota Starlet και αγοράζει το Renault 11 Turbo που είχε ο Λεωνίδας Μανιατόπουλος (Renault MAVA). Είχε την αμέριστη βοήθεια από τον Λεωνίδα σε μηχανικά θέματα από τον κορυφαίο μηχανικό της εποχής επάνω στα Renault, τον Χρήστο Σμυρνιό, ακόμη και στην προμήθεια αγωνιστικών ελαστικών.
Όπως επίσης και από τον Γιάννη Ψηφίδη με πολύ καλή χορηγία εκ μέρους της εταιρίας λιπαντικών Valvoline.
Με το Renault 11 Turbo, θα τρέξει τα επόμενα τρία χρόνια (1991 έως και 1993), με τον ίδιο συνοδηγό που είχε και με το Starlet, τον Θόδωρο Μπάλα. Μόνο στο Ράλλυ Σερρών το 1991, θα τρέξει με συνοδηγό τον Αθανάσιο Βασιλόπουλο.
Καλύτερα αποτελέσματα με το Renault 11 Turbo, η νίκη στο Ράλλυ Σερρών το 1991, η 3η θέση γενικής κατάταξης και 1η θέση κλάσης Α9 στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1991, η 3η θέση Group A και 2η θέση κλάσης Α9 στο Ράλλυ Θερμαϊκού -επίσης- το 1991 και η 4η θέση γενικής και 3η κλάσης Α8 στο Ράλλυ Σκρά Κιλκίς Λαχανά το 1993.
Από την θέση του οδηγού συμμετείχε και σε τρία Ράλλυ Χαλκιδικής, τις χρονιές 1989 – 1990 – 1991. Καλύτερο αποτέλεσμα το 1990, όπου τερμάτισε 16ος Έλληνας και 4ος κλάσης Α6.
Το αγωνιστικό ταξίδι του Θωμά Πάζη τελειώνει το 1993 με το Ράλλυ Σκρά Κιλκίς Λαχανά. To αυτοκίνητο πουλήθηκε σε αγωνιζόμενο της Θεσσαλονίκης, τον Γιάννη Φορίδη, που αφού το έτρεξε για λίγο καιρό, το μετέτρεψε σε αυτοκίνητο βόλτας και το πούλησε.
Σαν καλύτερη στιγμή της καριέρας του βέβαια δεν είναι άλλη από τη νίκη στο Ράλλυ Σερρών το 1991. Και αντίστοιχα σαν άτυχη στιγμή, δυο είναι που θα θυμάται για πάντα. Και οι δυο αφορούν το Renault 11 Turbo…
Το 1991 στο Ράλλυ Χαλκιδικής έχει ένα τουμπάρισμα, ευτυχώς ανώδυνο. Μπόρεσε να φθάσει στην ανασυγκρότηση, αλλά εκεί εγκατέλειψε, ενώ ήταν στην 8η θέση της γενικής κατάταξης. Επίσης το 1992, στο Ράλλυ Σπριντ Βέροιας, στο πρώτο σκέλος του αγώνα, έχει μια έξοδο. Να σημειώσουμε ότι τρεις μέρες πριν έβρεχε και η Ειδική Διαδρομή του Σπριντ, ήταν γεμάτη λάσπη. Σε μια αριστερή στροφή, λόγω της πολλής λάσπης γλίστρησε και βγήκε ευθεία σε ένα χωράφι και έπεσε επάνω σε ένα άλλο αγωνιστικό αυτοκίνητο, το Opel Kadett GSi του υπογράφοντος Χρήστου Κίτσου, που είχε βγει και αυτός πριν λίγο λόγω της λάσπης.
Ο Θωμάς Πάζης, προσπαθούσε όλη αυτή την εμπειρία που αποκτούσε μέσα από τους αγώνες αυτοκίνητου, να την μεταφέρει σε νέους οδηγούς, αφού διατηρούσε σχολή οδηγών έως και το 2015, ενώ το 2000 ήταν ο πρώτος στην Ελλάδα που έκανε μαθήματα ασφαλούς οδήγησης με Skid car, την γνωστή «αράχνη»…