Αν οι αγώνες αυτοκινήτου θεωρούνται ανδρικό άθλημα, τότε τα Ράλλυ είναι κατ’ αναλογία το πιο αντρικό απ’ όλα τα ανδρικά αθλήματα!
Ωστόσο, μια κυρία έκανε μεγάλη είσοδο στον κόσμο των Ράλλυ στην πιο επικίνδυνη περίοδο και άφησε τεράστιο σημάδι στην ιστορία του WRC. Φυσικά, μιλάμε για τη Michele Mouton, την πιο γενναία, επιδέξια και πιο επιτυχημένη γυναίκα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού…
Το «Μελαχρινό Ηφαίστειο», όπως ήταν ένα από τα παρατσούκλια της, που ξύπνησε μια μέρα σαν σήμερα το 1951 και συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου 1951, στη Γαλλία στο Grasse, μια πόλη στη Ριβιέρα. Άρχισε να οδηγεί νωρίς, σε ηλικία 14 ετών, κάνοντας τις πρώτες της αλλαγές ταχυτήτων με το Citroën 2CV του πατέρα της…
Η Mouton ενδιαφέρθηκε για τους αγώνες όταν ακόμα ήταν στα είκοσί της, όταν ένας γνωστός της, ο Jean Taibi, την κάλεσε να είναι συνοδηγός του σε έναν αγώνα και συγκεκριμένα στο Tour de Corse. Μετά από αρκετούς αγώνες, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, του Ράλλυ Μόντε Κάρλο του 1973, πείστηκε από τον πατέρα της να προσπαθήσει να περάσει στη θέση του οδηγού και τότε γεννήθηκε ο θρύλος…
Η ίδια η Mouton μάλιστα περιγράφει πώς ξεκίνησαν όλα:
«Ποτέ δεν σχεδίαζα να γίνω οδηγός ράλλυ. Ένας φίλος οδηγούσε σε ερασιτεχνικό επίπεδο και είχα πάει μαζί του για να παρακολουθήσω έναν αγώνα του στην Κορσική. Δεν τα πήγαινε καλά με το συνοδηγό του και ζήτησε από εμένα να γίνω συνοδηγός. Ήταν καθαρά τύχη. Τότε ο πατέρας μου είπε: Ξέρω ότι σου αρέσει να οδηγείς. Θα σου αγοράσω ένα αυτοκίνητο και θα πληρώσω για μία σεζόν. Αν όντως είσαι καλή, θα πρέπει να φέρεις μερικά καλά αποτελέσματα».
Έτσι λοιπόν της αγόρασε ένα Renault Alpine A110 και το 1974 έκανε τον πρώτο της αγώνα. Και τα αποτελέσματα φυσικά ήρθαν και ήταν πολύ καλά, ενώ τα επόμενα χρόνια η Mouton έτρεξε σε αρκετά ράλλυ και κέρδισε την κατηγορία των γυναικών τόσο στο γαλλικό, όσο και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Πήρε επίσης γεύση και από αγώνες αντοχής, με τη συμμετοχή της στις 24 Ώρες του Λε Μαν το 1975, με ένα Moynet LM 75 κερδίζοντας μάλιστα την κατηγορία δυο λίτρων (prototype class). Ο αγώνας αυτός μάλιστα έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη της ως εξής: «Θυμάμαι ότι άρχισε να βρέχει και εγώ άρχισα να τους περνάω όλους. Έτρεχα με σλικ ελαστικά. Στα pit μου έλεγαν Michele, πρέπει να σταματήσεις, αλλά δεν ήθελα να το κάνω γιατί τους περνούσα όλους»!
Αμέσως μετά την επιτυχία αυτή υπέγραψε με την Fiat για την χρονιά 1977, καταφέρνοντας να τερματίσει, σε υψηλότερη θέση από τον team mate της Bernard Darniche, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ράλλυ. Επίσης, το 1978 κατάφερε να κερδίσει τον γύρο Γαλλίας (Tour de France Automobile) με Fiat 131 Abarth και συνοδηγό την Francoise Conconi.
Επίσης έχει κερδίσει και τον διάσημο αγώνα Pikes Peak International Hill Climb, στο Κολοράντο το 1985. Ένας αγώνας 12 μιλίων (στην Αμερική είναι) με 156 στροφές μέσα στα σύννεφα, οδηγώντας ένα Audi Sport Quattro, με χρόνο 11’25’’39, που ήταν ρεκόρ για την εποχή εκείνη.
Συμμετείχε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, με την ομάδα της Audi με πολύ μεγάλη επιτυχία, από το 1980 έως και το 1986 με συνοδηγό πάντα την Fabrizia Pons. Σημείωσε τέσσερις νίκες, το 1981 στο Σαν Ρέμο και τρεις το 1982, σε Πορτογαλία, Ακρόπολις και Βραζιλία.
Πέτυχε εννέα βάθρα, τερματίζοντας στην δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα το 1982. Μια χρονιά που ο τίτλος του Πρωταθλητή κρίθηκε στον προτελευταίο αγώνα, στο ράλλυ της Ακτής Ελεφαντοστού, ανάμεσα στην Michele Mouton και στον Walter Rohrl, οδηγό της Opel.
Η Mouton ετοιμαζόταν να ξεκινήσει το ράλλυ, όταν κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο πατέρας της είχε πεθάνει από καρκίνο. «Ο πατέρας μου πέθανε στις 7 το πρωί και ο αγώνας ξεκινούσε στις 8.30 π.μ.», λέει η Mouton και συμπληρώνει «Ήθελα να πάω σπίτι, αλλά η μητέρα μου είπε να μείνω και να οδηγήσω». Χωρίς να πει σε κανέναν τα νέα εκτός από την συνοδηγό της Pons, μπήκε στο Quattro και ξεκίνησε για να κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα… «Ήμουν 1 ώρα και 20 λεπτά μπροστά από τον Röhrl, μετά όμως έχασα 1 ώρα και 15 λεπτά με την αλλαγή κιβωτίου ταχυτήτων που χρειάστηκε να γίνει και αργότερα είχα περισσότερα προβλήματα».
Τελικά η Michele Mouton πίεσε σκληρά σε μια προσπάθεια να ανακτήσει το χαμένο χρόνο, αλλά είχε μια έξοδο απο τον δρόμο, χάνοντας τους μέγιστους 20 βαθμούς που θα της έδιναν το Πρωτάθλημα… «Έχασα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά μου λείπει περισσότερο ο πατέρας μου».
Ωστόσο, η Mouton με την δεύτερη θέση της στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, το Rally RAC, βοήθησε την Audi να κατακτήσει το πρωτάθλημα του κατασκευαστή. Ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για ένα αυτοκίνητο με κίνηση σε όλους τους τροχούς.
Το 1986 ήταν η τελευταία της χρονιά στη διεθνή αγωνιστική σκηνή, στέφθηκε Πρωταθλήτρια Γερμανίας με Peugeot 205 T16 και συνοδηγό τον Terry Harryman. Ο συγκεκριμένος τίτλος παραμένει ο μοναδικός για γυναίκα οδηγό σε μεγάλο πρωτάθλημα!
Στην συνέχεια αποσύρθηκε για να δημιουργήσει οικογένεια (η κόρη της, στην πραγματικότητα, γεννήθηκε το 1987). Αλλά ο θάνατος του Henri Toivonen δεν την εγκατέλειψε ποτέ και το 1988 βοήθησε στην ίδρυση του ετήσιου αγώνα των πρωταθλητών, Race of Champions, για να τιμήσει την μνήμη του.
Πιο πρόσφατα δε, από το 2010 έως το 2022, η Mouton υπηρέτησε ως πρόεδρος της επιτροπής Women in Motorsport της FIA, η οποία ενθαρρύνει την συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις πτυχές του αθλήματος. Τα τελευταία χρόνια η ίδια είναι υπεύθυνη ασφαλείας στο WRC και έτσι το ενδιαφέρον της επικεντρώνεται λιγότερο στη νίκη και περισσότερο στο να διασφαλίσει ότι όλοι θα τερματίσουν με ασφάλεια τον αγώνα. Μάλιστα, το 2021, η καριέρα της καταγράφηκε στο βραβευμένο -με Emmy- ντοκιμαντέρ Queen of Speed.
Η καλύτερη γυναίκα οδηγός στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η μοναδική γυναίκα που έχει κερδίσει αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ και μάλιστα τέσσερις φορές!
Καμία γυναίκα δεν έχει πετύχει περισσότερα στο WRC, με τα αποτελέσματα της να αλλάζουν τις αντιλήψεις για τις γυναίκες στο μηχανοκίνητο αθλητισμό παγκοσμίως…
Χρόνια της πολλά λοιπόν…
