Η Benelli είναι από τους πρώτους κατασκευαστές μοτοσυκλέττας στην Ιταλία. Παρ’ όλα αυτά και μέχρι το 1970 δεν παρουσίασε τίποτα αξιόλογο και τότε ήτανε που απορροφήθηκε από την De Tomaso. Από τότε η De Tomaso ανέλαβε τη σχεδίαση ενώ τα μοτέρ προερχόνταν από Ιαπωνικές πατέντες.
Το μοντέλλο που δοκιμάσαμε φορά ένα τετρακύλινδρο, τετράχρονο μοτέρ με μονό εκκεντροφόρο επικεφαλής και έχει πολλές ομοιότητες με αντίστοιχο Ιαπωνικό (π.χ. HONDA).
Αισθητικά είναι όμορφη, αλλά και σαν σχεδίαση σωστή. Τα σωστά τοποθετημένα χειριστήρια διευκολύνουν τον αναβάτη στους χειρισμούς του. Αριστερά βρίσκεται ο διακόπτης των φώτων ενώ δεξιά υπάρχουνε η μίζα, το ON-OFFτου μοτέρ και ο διακόπτης των φλας. Οι μανέτες είναι μεγάλες και εύχρηστες σε οποιαδήποτε χρήση. Τα όργανα είναι όμορφα, σωστά τοποθετημένα και με όλες τις ενδείξεις σ’ ένα σύνολο που θυμίζει άλλη χώρα. Ενδείξεις όπως πίεση λαδιού, χωριστά φωτεινά τόξα για τα φλας, φωτάκι για την «νεκρά» όπως και για το αν φορτίζει η μπαταρία. Όλα αυτά βρίσκονται πίσω από ένα μικρό αεροδυναμικό «φαίριγκ» που προσφέρει πολλά τόσο στην αεροδυναμική όσο και στην οικονομία. Η θέση οδήγησης είναι σωστή. Το ρυθμιζόμενο όμως τιμόνι αναγκάζει τους… ψηλούς να σκύβουν πολύ μπροστά κάνοντας έτσι κουραστική την οδήγηση για μεγάλες αποστάσεις.
ΦΡΕΝΑ
Τα φρένα, κατασκευασμένα από την Brembo, αποτελούν 3 δίσκοι από τους οποίους 2 εμπρός και 1 πίσω. Εδώ θα σταθούμε λίγο για να αναφερθούμε στην ασυνήθιστη λειτουργία τους.
Χρησιμοποιώντας την μανέττα για το μπροστινό φρένο, φρενάρει ο ένας από τους δύο μπροσ. Δίσκους. Πατώντας το πεντάλ του φρένου φρενάρει ο άλλος μπροστινός μαζί με τον πίσω. Και αυτό χάρις σ’ ένα διπλό κύκλωμα που υπάρχει. Αποτέλεσμα: Ενώ το μπροστινό μόνο φρένο δεν προσφέρει σχεδόν τίποτε το ιδιαίτερο, όταν πατήσετε το πεντάλ ανακαλύπτετε αυτό που θα ζητούσατε από μια μοτοσυκλέττα όσον αφορά τα φρένα. Από τα πιο καλά σημεία της ΜΟΤΟ. Σκεφθήτε ότι από τα 100 χιλ. χρειάζεται 42 μέτρα για να σταματήσει, ενώ οι περισσότερες χρειάζονται 60 μέτρα!
ΑΝΑΡΤΗΣΗ
Η σιγουριά του ονόματος Marzocchi βρίσκεται μπρος-πίσω. Με τηλεσκοπικό άψογο πηρούνι μπροστά και ρυθμιζόμενο με εξωτερική σπείρα αμορτισέρ πίσω. Αυτά σε συνάρτηση με το Ιταλικό σασσί δίνουν τα.. ατελείωτα κρατήματα σε οποιεσδήποτε συνθήκες είτε για τουρισμό είτε για σπορ οδήγηση ΜΟΝΟ με 1 άτομο. Και αυτό γιατί τα πίσω δεν προσφέρονται για ακραίες καταστάσεις.
ΛΑΣΤΙΧΑ-ΖΑΝΤΕΣ
Η μοτοσυκλέττα που οδηγήσαμε φορούσε METZELER. Προσφέρεται όμως και με PIRELLI πάντα στις ίδιες διαστάσεις (300-18 μπροστά, 350-18 πίσω) και πάντα με τα ίδια καλά αποτελέσματα.
Οι ζάντες είναι αλουμινίου σε χρυσό χρώμα (στην εποχή μας!!!) και κατασκευασμένες από την Benelli. Το βάρος της είναι το κατάλληλο για την μοτοσυκλέττα. Εκείνο όμως που πρέπει να τονισθή είναι η ευαισθησία που παρουσιάζουν σε απότομα κτυπήματα κ.λ.π. Έτσι λοιπόν οι αναβάτες θα πρέπει να προσέχουν τα κολυμβητήρια που βρίσκονται σοτυς ελληνικούς δρόμους.(Μερικοί τα λένε λακούβες).
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ:
Ανοίγοντας τον διακόπτη που δεν χρειάζεται κλειδί και μετά από μια πλήρη ανάγνωση των οργάνων, χρησιμοποιώντας ελάχιστα το τσοκ ο κινητήρας έρχεται εύκολα στη ζωή. Η αίσθηση του συμπλέκτη είναι πάρα πολύ καλή ξεφεύγοντας από τα γνωστά Ιταλικά δεδομένα. Η πίεση στα λεβιέ των ταχυτήτων για την 1η απαιτεί εξάσκηση εκ μέρους του αναβάτη και αυτό γιατί «μπαίνει» εξαιρετικά δύσκολα.
Το ξεκίνημα της με λίγο ψηλές στροφές είναι απαλό και οφείλεται μάλλον στη σωστή λειτουργία του μοτέρ. Και αυτό γιατί εάν σκεφθήτε ότι ο κινητήρας, ενώ εμφανίζει την ροπή του στις 7.000 στρ. (με κόκκινη γραμμή στις 10.000 στρ.) φυσιολογικά θα έπρεπε να σκορτσάρει.
Τις υπόλοιπες ταχύτητες, στις ανάλογες πάντα στροφές, τις δέχεται εύκολα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.
Η επιτάχυνση της 504 την κάνει διχασμένη προσωπικότητα. Μέχρι τις 7.000 στρ. τα αποτελέσματα είναι μέτρια συγκριτικά με τον κυβισμό της. Από κει και πέρα όμως όπου εμφανίζεται και η ροπή και μέχρι τις 10.000 στρ. αλλάζει σε μια πολύ δυνατή μοτοσυκλέττα πάντοτε για τα κυβικά της.
Στο κιβώτιο σας περιμένει μια επίσης πολύ δυνατή 4η, που με δεδομένο την σωστή λειτουργία του μοτέρ τα 4 χλμ./ώρα λιγότερα της τελικής από αυτά που δίνει το εργοστάσιο τα αποδίδουμε στην Ελληνική βενζίνη (Εργοστάσιο 190 χλμ./ώρα – Τεστ 186 χλμ./ώρα). Βέβαια το σαζμάν έχει 5 ταχύτητες με σωστή σύνθεση μεταξύ τους και με αναλογίες.
Σε μια διαδρομή 12 χιλιομ. Ανάβασης με κλειστές στροφές η μοτοσυκλέττα πήγε τόσο καλά, που θελήσαμε να την επαναλάβουμε στα δικά μας όρια αυτή τη φορά. Που απλά σημαίνει ότι θελήσαμε να ξαναχαρούμε το κράτημά της στις συνεχείς στροφές, χωρίς ποτέ να μπορέσουμε να την φέρουμε στα άκρα. Πράγμα που έχουμε καταφέρει αρκετές φορές με πολλές Ιαπωνικές.
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ:
Η 504 που οδηγήσαμε ήτανε προσφορά ενός αναγνώστη μας και τον ευχαριστούμε.
Γενικά την βρήκαμε πολύ καλή. Μπορεί να οδηγηθή άνετα σε ανοικτούς δρόμους όχι όμως και τόσο μέσα στην πόλη. Έχει ένα σωστό μοτέρ με καλές επιδόσεις, σωστό σασσί και καλή ανάρτηση.
Γενικά και όπως αναφέρουμε και στην αρχή του τεστ θα την συνιστούσαμε τόσο γι’ αυτούς που τους αρέσει ο τουρισμός με μοτοσυκλέττα όσο και για τους νέους γρήγορους αναβάτες.
ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
- Άριστο μοτέρ
- Πολύ καλά φρένα
- Σωστό σασσί
- Σωστή ανάρτηση
ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
- Υψηλή ροπή
- Ευαίσθητες ζάντες
- Κατανάλωση
- Μειωμένη πιστότητα στροφομέτρου κοντέρ
ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Κυβισμός: 498 cc
Συμπίεση: 10,2:1
Ιπποδύναμη: 52 άλογα
Ταχύτητες: 5
Φρένα: Δίσκοι
Βάρος: 169 κιλά
Κατανάλωση: 6,5 λιτ/100χιλ.
Ταχύτητα: 190 χλμ./ώρα.
#Τεύχος Νο.003 | 23.08 – 07.09.1980
