ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ
Άλλος ένας αγωνιζόμενος της παλιάς καλής εποχής των αγώνων, ο Γιώργος Στεργίου. Θεσσαλονικιός, κάτοικος της περιοχής Τούμπας (μολονότι υποστηρικτής της ομάδας του Άρη) με μεγάλη αγάπη για το αυτοκίνητο και την ταχύτητα.
Μηχανικός αυτοκινήτων, με σπουδές στην Γερμανία και συγκεκριμένα στο Dusseldorf, από το 1970 έως το 1976. Εκεί στην Γερμανία έχει την πρώτη επαφή με αγώνες αυτοκινήτου, αφού η εταιρία που εργαζόταν υποστήριζε αγωνιζόμενους σε αγώνες rally cross, αποκτώντας τις πρώτες του εμπειρίες.
Έρχεται στην Ελλάδα και είναι υπάλληλος στην αντιπροσωπεία της Renault, στην περιοχή της Χαριλάου στην οδό Πλαστήρα (στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το σούπερ μάρκετ Μασούτης) από το 1978 έως και το 1980. Από το 1980 και μετά βρίσκεται με δικό του συνεργείο…
Η αγάπη του για το αυτοκίνητο τον έσπρωξε να ασχοληθεί και με τους αγώνες. Πρώτη του επαφή ήταν το 1979 στο Ράλλυ Μακεδονίας, από το κάθισμα του συνοδηγού, δίπλα στον Απόστολο Χατζηχρήστου στο Renault 5 1.3. Με τον Απόστολο Χατζηχρήστου θα τρέχει μέχρι και το 1984 με Renault 5 Alpine. Με μόνη διακοπή το 1982 που θα είναι συνοδηγός του Ιωάννη Γεωργιάδη με Renault 5 Alpine, επίσης.
Καλύτερα αποτελέσματα ήταν:
1983: Ράλλυ Δ.Ε.Θ.: 6ος κλάσης 2/16 | Ράλλυ Θερμαϊκού: 3ος κλάσης 2/16
1984: Ράλλυ Κένταυρος: 2ος κλάσης 2/16.
Ο Γιώργος Στεργίου όμως δεν έκατσε μόνο στο κάθισμα του συνοδηγού. Έκανε αγώνες και από την θέση του οδηγού. Από το 1982 και έπειτα οδήγησε σε πολλούς αγώνες auto cross με ένα Renault 5 1.3.
Ο αγώνας που του έχει μείνει και θα θυμάται είναι στην πίστα του Πανοράματος Θεσσαλονίκης (Πανελλήνιο Πρωτάθλημα), που τερμάτισε 7ος γενικής και 2ος κλάσης 1600, πίσω από τον οδηγό από την Λαμία Πανουργιά (Πρωταθλητής τότε) που έτρεχε με ένα Farma.
Όλο το επόμενο χρονικό διάστημα έως και το 1992 συμμετείχε σαν μηχανική υποστήριξη στους αγώνες που έτρεχε ο Απόστολος Χατζηχρήστου. Έτρεξε όμως και έναν αγώνα Ράλλυ, το 1987 το Ράλλυ Μακεδονίας με συνοδηγό τον Χρήστο Τσιακλίδη, τον Χρηστάκη όπως τον έλεγε, με το Renault5, αλλά δυστυχώς εγκατέλειψαν στην ειδική διαδρομή Σήμαντρα.
Το 1993 αποφασίζει να ξαναγίνει «μάχιμος» και κάθεται στο δεξί κάθισμα του Renault 5 Turbo, που οδηγούσε ο Δημήτρης Μανωλόπουλος. Θα είναι συνοδηγός του Μανωλόπουλου για τα επόμενα πέντε χρόνια, έως και το 1997. Ένα διάστημα με πολλούς αγώνες, καλές εμφανίσεις και πολλά καλά αποτελέσματα:
1993: Ράλλυ Σπριντ Α.Ο.Θ.: 2ος γενικής κατάταξης και 1οςκλάσης Ε/12 | Ράλλυ Σπριντ Λασσάνης: 1ος γενικής κατάταξης και 1ος κλάσης Ε/12.
1995: Ράλλυ Σπριντ Ωραιοκάστρου: 1ος γενικής και 1ος κλάσης Ε/12 | Ράλλυ Ανάβρας 3ος γενικής κατάταξης
1996: Ράλλυ Θερμαϊκού: 1ος κατηγορίας Ε και 1ος κλάσης Ε/12 | Ράλλυ Κένταυρος 1ος κλάσης Ε/12 | Ράλλυ Σερρών 2ος γενικής κατάταξης και 1ος κλάσης Ε/12.
To 1993 θα κερδίσει το Έπαθλο συνοδηγών Ράλλυ Σπριντ Ηπειρωτικής Ελλάδος.
Το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. του 1997 θα είναι και ο τελευταίος αγώνας του και εκεί στις ειδικές διαδρομές της Χαλκιδικής θα φθάσει στο τέλος του το αγωνιστικό ταξίδι του Γιώργου Στεργίου.
Ο Γιώργος Στεργίου, ήταν εκτός από καλός συνοδηγός και πολύ καλός μηχανικός – βελτιωτής όσο αφορά στα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Δυο ήταν και εξακολουθούν και είναι οι «τρέλες του», οι αγώνες αυτοκινήτου και το ψάρεμα. Και από την στιγμή που το μαγαζί του δεν υφίσταται πια (έκλεισε το 2021) ασχολείται πολύ με την άλλη του «τρέλα», το ψάρεμα.
Επιθυμία του, είναι να παρακολουθήσει από κοντά σαν θεατής αγώνα του WRC και πιο συγκεκριμένα τις 1000 λίμνες ή το Ράλλυ Σουηδίας. Όχι ότι αν του δινόταν πάλι η ευκαιρία να κάτσει σε κάθισμα συνοδηγού δεν θα το έκανε.
Θα κλείσουμε το πορτρέτο του Γιώργου Στεργίου με τα έξης λόγια που μας είπε: «Είμαι πολύ τυχερός που γνώρισα τον Απόστολο Χατζηχρήστου. Έναν άνθρωπο διαμάντι»…
